Begin mei is het vijfenzeventig jaar geleden dat de oorlog eindigde. In Nederland wordt het op 5 mei herdacht als Bevrijdingsdag en op 9 mei wordt in Rusland de Dag van de Overwinning gevierd.
9 mei is overigens ook de Dag van Europa, het jaarlijkse feest van vrede en eenheid in Europa. Tijdens de corona-crisis is gebleken dat er nog een lange weg te gaan is voor er werkelijk eenheid in Europa gevierd kan worden. Dit is een apart hoofdstuk; in dit artikel gaat het over het einde van de tweede wereldoorlog.
Andrei Bystritski voorzitter van de Valdai Club vraagt zich af of de oorlog werkelijk is afgelopen.
´Van de ene kant natuurlijk een zinloze vraag, natuurlijk is de oorlog afgelopen. De laatste schoten zijn afgevuurd 75 jaar geleden. Van de andere kant, velen van ons doen alsof het pas gisteren is afgelopen. Of dat het helemaal niet is afgelopen. Hoe het ook zij, de tweede wereldoorlog is niet compleet verwerkt wat betreft de historische context.´ Volgens Bystritsky leven we nu nog sterk met de beelden en denkbeelden, maar ook met de conflicten van die oorlog. .. hedendaagse kunst, cinema, politieke en publieke toespraken zijn vol van verschillende beelden van de tweede wereldoorlog. Dit komt op de allereerste plaats omdat veel problemen die op de een of andere manier een rol speelden bij het uitbreken van die oorlog nog steeds gewoon bestaan.
In zijn analyse gepubliceerd op Valdai Club van 23 april 2020 legt hij uit dat dit maar één van de redenen is en één van de punten besproken tijdens de Valdai discussie met de titel Ideological Constructs of the Second World War in Modern Discourse die midden april plaatsvond.
…
´Because the images of the Second World War permeate our whole life, in many ways set its discourse. Forgetting the Second World War, letting it “go” into “history” is almost impossible. Moreover, precisely because of the extraordinary prevalence of images of the Second World War, the diversity of their use, knowledge of the Second World War should possibly be codified, written down and fixed as much as possible.
So all that remains is to carefully observe ourselves, and understand how the images of the Second World War model our lives in order to soften the contradictions between us and within us as much as possible, to find solutions to avoid conflicts and provoke the most sinister aspects of human nature. The world is still very fragile.´
