In de berichtgeving van Westerse media over Alexei Navalny wordt een aantal zaken over het hoofd gezien en een aantal verdraaid.
Eén van de onbeantwoorde vragen is bijvoorbeeld of Navalny door de Russen zelf ook als een serieuze politieke oppositieleider wordt gezien?
Is hij iemand die door het Westen gesteund moet worden als een voorbeeldige democraat van hoge moraal, die strijdt tegen corruptie en streeft naar een open en transparante samenleving met gelijke rechten voor alle Russen?
Het Europese Huis twijfelt hier aan.
Het lijkt er meer op dat hij de zoveelste figuur is die door het Westen vooruit wordt geschoven om onrust te stoken; opgeleid in en door de VS en ondersteund door een massieve mediacampagne in het Westen. Het is een beproefd recept dat al in vele landen werd uitgevoerd.
Met een mediacampagne bereikt men meerdere doelen. Als alle grote media hetzelfde verhaal vertellen en niemand dit tegenspreekt, dan denkt het grote publiek al snel dat het dan wel waar zal zijn. Velen menen goed geïnformeerd te zijn, vertrouwen blind op wat de grote media schrijven en voelen dus niet de noodzaak om verder te kijken.
Daarnaast zijn veel landen gevoelig voor een slechte reputatie in het Westen, vaak om economische redenen. Reputaties worden door media gemaakt en gebroken.
In het geval van Navalny riep de opzichtige aanwezigheid van Westerse diplomaten in de rechtszaal waar de zaak tegen Navalny werd behandeld, vragen op. Waren zij geinteresseerd in de rechtszaak of ging het om door hun aanwezigheid druk te zetten op de Russische autoriteiten? Als het laatste het geval is, is het een taak van diplomaten om zich op deze manier te bemoeien met interne aangelegenheden van een ander land?
In het verleden zijn massieve mediacampagnes à la Navalny voorbode geweest van militair ingrijpen, (pogingen tot) staatsgrepen of anderszins ongepaste bemoeienis in interne aangelegenheden van soevereine staten. Denk aan Venezuela en Guaido.
Laten we hopen dat het Westen bij tijd bij zinnen zal komen en de gekozen confrontatiekoers in de richting van Rusland zal verlaten. De uitspraken die secretaris-generaal van de NAVO Stoltenberg eind januari deed over Ruslands agressieve daden en de berichten over het ontwikkelen van een Navo-aanvalsplan op Kaliningrad (eveneens van eind januari jl.) zijn echter weinig hoopgevend. Over welke agressieve daden van Rusland heeft Stoltenberg het eigenlijk?
Terug naar Navalny. Hier volgen een paar verwijzingen naar berichten die een ander beeld geven van Navalny. Is hij werkelijk een politieke oppositieleider of een extreme nationalistische racist? Zou hij een goed leider zijn van Rusland voor de Russen of, net als Boris Jeltsin in de jaren negentig, een perfecte ´useful idiot´ voor de belangen van buitenlandse mogendheden?
En wat is dat met dat zogenaamde Poetinpaleis?
